Konstruowanie i przebiegów szlaków w Gminie Jeżów Sudecki uwarunkowane zostało umową z dnia 10.12.2004 r. Zleceniodawca – Gmina Jeżów Sudecki określiła założenia tras rowerowych wskazując schematycznie przebiegi tras na mapach. Wskazano:
- szlak „Obwodnica Jeżowa Sudeckiego”
- odcinek łącznikowy Jeżów Sudecki - Szybowisko
- obwodnica dla rowerów MTB „Łysogórki”
- odcinek łącznikowy od „Obwodnicy Jeżowa Sudeckiego” do szlaku euroregionalnego „Dolina Bobru” ER-6
Zaplanowanie przebiegu szlaków rowerowych zdeterminowane też było limitem kilometrów w ilości 35 km, co wynikało z projektu, jaki Gmina złożyła poprzez Euroregion „Nysa” do programu PHARE CBC.
Obszar Gminy Jeżów Sudecki leży w większej części w Górach Kaczawskich. Przebiegają tu Grzbiety: Północny, Mały i Południowy. Górskie ukształtowanie terenu, jakość dróg górskich i leśnych oraz dróg asfaltowych niejako wymusiło zaproponowany przez PTTK przebieg tras. Bliskość aglomeracji miejskiej Jeleniej Góry z prawie 100 tysiącami mieszkańców oraz połączenie tras „Jeżowa” z Jelenią Górą prognozuje znaczne wykorzystanie projektowanych tras. Dodatkowym atutem tras są atrakcje turystyczne Gminy. Opis atrakcji turystycznych zawarto w rozdziale 13 opracowania.

System szlaków Gminy Jeżów Sudecki uzupełnia wyznakowana w roku 2002 magistrala „Dolina Bobru” znakowana ER-6 o długości 134 km dająca możliwość komunikacji z naszym południowym sąsiadem – z Czechami. Natomiast dzięki połączeniu „Obwodnicy Jeżowa Sudeckiego” i „Obwodnicy Jeleniogórskiej” uzyskuje się rowerowe połączenie z systemem szlaków Sudetów Zachodnich: z „Obwodnicą Rudawską”, z trasami Powiatu Kamiennogórskiego, ze szlakiem euroregionalnym „Liczyrzepa” ER-2 oraz z przejściami granicznymi do Czech i Niemiec.
Szlaki wokół Jeżowa Sudeckiego, dzięki wyznakowaniu odcinków łącznikowych dają możliwość dowolnego komponowania tras, w zależności od kondycji rowerzystów, ilości czasu jakim dysponują turyści oraz chęci odwiedzenia konkretnych, zaplanowanych miejsc. Także w trakcie załamania się pogody bardzo szybko można wrócić do zaplanowanego miejsca.
Proponowane trasy posiadają fragmenty odcinków ze znacznymi przewyższeniami. Posiadając mapę ze schematem kilometrowym i przekrojami wysokościowymi można dowolnie wybierać warianty wycieczek dostosowane do indywidualnych możliwości fizycznych czy też osobistych zainteresowań obiektami zabytkowymi bądź przyrodniczymi. Wybierając warianty szlaków brano pod uwagę miejsca atrakcyjne, bliskość bazy nocelgowo-gastronomicznej oraz zabytki architektoniczne.
Wybierając konkretne przebiegi kierowano się zasadą, aby unikać dróg o znacznym nasileniu pojazdów mechanicznych i dróg głównych. Jednak pomimo, zdawałoby się dość gęstej sieci dróg polnych, wiejskich, gruntowych, leśnych i górskich konieczne było wykorzystanie jednak dróg o w miarę najlepszej nawierzchni z powodu fatalnego stanu technicznego wspomnianych dróg lokalnych. Wieloletnie doświadczenia projektantów z PTTK wykazują, że przeciętni użytkownicy częściej decydują się na jazdę po dobrych nawierzchniach o znacznym ruchu pojazdów niż po bezpieczniejszych, ale gorszych technicznie drogach lokalnych. Jazda po dobrej równej nawierzchni powoduje mniejsze zmęczenie i mniejsze zużycie energii rowerzystów, dlatego częściej wykorzystują oni drogi asfaltowe, nawet kosztem swego bezpieczeństwa osobistego. Należałoby dążyć do zbudowania niezależnych dróg rowerowych, oraz przystosowywać drogi lokalne i leśne poprzez poprawę ich nawierzchni. Także budując lub remontując drogi należałoby wziąć pod uwagę przystosowanie ich do ruchu rowerowego poprzez oznakowanie ciągów pieszo-rowerowych lub wydzielenie z pasa jezdni dróg rowerowych o szerokości minimum 1,5 m, oddzielonych od jezdni separacyjną linia poziomą.
Schemat szlaków z uwzględnieniem kolorów i kilometrażu zawiera tablica informacyjna