Jeżów Sudecki należy do najstarszych osad w okolicy Jeleniej Góry. Być może jakiś związek z powstaniem osady miały poszukiwania złota w okolicy, ale udokumentowane wiadomości o tym pochodzą dopiero z XV wieku. Jeżów Sudecki był dość nietypową wsią, i to nie tylko ze względu na górniczą przeszłość. W 1498 roku wymieniono w Jeżowie Sudeckim kopalnię złota, natomiast w 1515 roku w samej wsi zbudowano płuczkarnię złota. Przez cały XVI wiek prowadzono wydobycie złota i srebra z różnym natężeniem i z różnymi wynikami. Koniec XVIII i początek XIX wieku był

burzliwy i zaznaczył się wystąpieniem chłopów. Do największych zamieszek doszło w 1803-04 roku, gdy miejscowi chłopi zbuntowali się przeciwko wymiarowi pańszczyzny. W II połowie XIX wieku wieś stała się dość popularną wsią turystyczną i letniskową. W 1889 roku powstała tu sekcja turystyczna, wspólna ze Strupicami. W 1906 roku przez wieś przeprowadzono linię kolejową z Jeleniej Góry do Lwówka Śląskiego w dole wsi powstała mała stacja kolejowa. Przed II wojną światową we wsi istniała muzealna izba tkacka, w której odbywały się kiermasze z tańcami. Europejska sławę Jeżów Sudecki zyskał po 1924 roku, gdy we wsi i na Szybowisku założono drugą w Niemczech, a tym samym i na świecie, Szkołę Szybowcową. Równocześnie swoją działalność otworzyły zakłady budowy szybowców, które istnieją w tym miejscu do dnia dzisiejszego.
opracował Marcin Papaj